خرید کارت لنورماند

Lenormand کوچک یک عرشه با اندازه کوچک است که از ۳۶ کارت تشکیل شده است. این عرشه به افتخار فالگیر حرفه ای مشهور پاریسی دوران ناپلئون، Mlle Marie Anne Le Normand 1772-1843 نامگذاری شده است. با توجه به محرمانه بودن کار Mlle Le Normand، مشخص نیست که آیا او واقعاً از این اوراکل خاص در تمرین خود استفاده کرده است یا خیر، با این حال، پس از مرگ او، نام Mlle Le Normand به زودی به عرشه های منتشر شده پیوست شد. اولین نسخه عرشه ای که امروزه می شناسیم به انتشار آلمانی بازی امید در سال ۱۷۹۹ برمی گردد، بازی ای که در آن ۳۶ کارت در چهار ردیف نه کارتی برای ایجاد یک تخته و یک تاس برای تعیین آن قرار گرفتند. حرکات بازیکن تصاویر و معانی استفاده شده در بازی امید، در بسیاری از موارد، مربوط به دسته کارت های قبلی است که در سال ۱۷۹۶ به عنوان بازی های فالگیر تبلیغ می شد.

به طور معمول در آن زمان، Lenormand یک تمرین خانگی بود که در خانه انجام می شد و این مهارت به صورت شفاهی به کسانی که مایل به یادگیری بودند منتقل می شد. برای قرن‌ها، ریشه‌های Lenormands در زبان‌های خارجی ریشه دوانده است، اگرچه در دهه گذشته انتشار اولین کتاب‌های انگلیسی در این زمینه منجر به انفجار علاقه‌مندی‌ها، عرشه‌های جدید و کتاب‌های بیشتر شده است و هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت حرکت وجود ندارد!

Lenormand چیست؟

عرشه سی و شش کارت با تصاویر ساده و غیر باطنی، که به چهار لباس ورق بازی تقسیم شده است، به اشتباه می تواند برای نتایج خواندن عمیق بیش از حد اساسی در نظر گرفته شود. برخلاف ماهیت غنی کارت‌های تاروت، تصاویر کارت‌های Lenormand بلافاصله برای خوانندگان مبتدی نیز قابل شناسایی هستند و با گذشت زمان، توانایی منحصر به فرد خود را در توصیف موقعیت‌های پیچیده با ترکیب نه تنها معانی لایه‌ای هر کارت به تنهایی، بلکه با در هم تنیدن معانی کارت های اطراف.

عرشه دارای تعادلی از کارت‌ها با معانی منفی، مثبت و خنثی است و Lenormand می‌تواند برای توصیف، با جزئیات بسیار، مقدار باورنکردنی از سناریوهای مختلف مانند افراد، مکان‌ها، اقدامات با سهولت و سرعت مورد استفاده قرار گیرد. شکل ارتباط

در حالی که لنورماند و تاروت به زبان‌های متفاوتی صحبت می‌کنند، اما هر کدام نقاط قوت خود را دارند و در واقع به خوبی با هم کار می‌کنند.

هر دو اساساً دسته‌هایی از کارت‌هایی هستند که برای بازتاب، پیش‌بینی و فراخوانی شهود خواننده استفاده می‌شوند و هر کدام ابزاری برای ارتباط با دانش بالاتر هستند.